دوره ی دانشگاه یه قسمتی از زندگیه که خاطرات تلخ و شیرینش از ذهن انسان پاک نمیشه
چون یه سیکل از زندگیمونو اونجا تلف کردیم


دوره ی دانشگاه برا من همیشه خاطره انگیز بوده
بخصوص که پسر آرومی نبودم
بز درونم با خر درونم زیادی بیش فعال بودن
برا همین آتیشی نبود که نسوزونم

^^^^^*^^^^^

تو کلاس یه بچه خرخون داشتیم که خیلی هم بد ذات بود
از اونایی که از سر و کول همه بالا میرن تا خودشونو به قله برسونن
البته پیشرفت خوبه
ولی نه به قیمت لِه کردن بقیه

القصه
این بشر دوپا خیلی ادم گندی بود
محال بود برا اینکه خودش تک باشه تو کلاس
زیراب کسیو نزنه..کسیو خراب نکنه
مثلا اگه قرار بود اخر ترم..کلاسها رو زودتر تعطیل کنیم..که بیشترش هم پیشنهاد اساتید بود
یعنی استاد میگفت اگه همتون باهم نیاین کلاسی تشکیل نمیشه

حالا این نکبت عنتر برقی همه رو تشویق میکرد که کلاس نیان..اما خودش میومد و گند میزد به همه چی
یبار دقیقا از عمد باعث شد تا یکی از دخترای دانشجو که سر جلسه ی امتحان داشت برا اینکه نمره بگیره؛تقلب میکرد گرفتار بشه

قصه از این قرار بود که اون دختر بدبخت داشت از رو جزوه مینوشت..این نکبت متوجه میشه
و چون پشت سر دختره نشسته بوده
همون لحظه دستشو بالا میگیره که مثلا سوال داره..مراقب هم میاد و مچ دختر بدبخت گرفته میشه

بعد اون جریان دیگه همه اونو شناختن و بایکوت شد
اما این کم محل شدن براش کم بود..باس ادب میشد

چندتا از بچه ها تصمیم گرفتن سر و کله رو بپیچن و یجا تنها گیرش بیارن و آردش کنن
اما این نقشه ی خوبی نبود..بالاخره لو میرفتن

تا اینکه اومدن پیش من
و خواستن کمکشون کنم
منم که سرم درد میکرد برا اذیت کردن

^^^^^*^^^^^


دانشگاه ما یه استخر سرپوشیده داشت که سانس های مختلف برا پسر ها و دخترها بود
به بچه ها گفتم سر کلاس بیان پیش من از استخر بپرسن که کی میشه رفت و اینا
بعد طوری که این متوجه بشه من ساعت های سانس پسرونه رو میگم
چند روز بعد دوباره بیان و هی بمن اصرار کنن که چکار میکنی مفتی چندسانس میری استخر
بعد من اروم یه مشت حرف الکی میزنم و شما آخ و اوخ کنین مثلا وانمود کنین که عجب راهی یاد گرفتین
بقیه ش رو بسپارین بمن
القصه
یه ده روز شد تا این فیلم ما جواب بده
یروز اول صبح..اون شازده پسر منو کشید کنار و گفت
قصه چیه میگن تو چندساعت تو استخر میری و پول نمیدی
بهش گفتم نه..اینطور نیست
از اون اصرار و از من انکار
تا اینکه اخرش گفتم بهش
توی استخر..اون دوش ها هست که موقع خروج میری خودتو اب میکشی
برو اونجا..بی سر و صدا..در رو از داخل ببند..یه نیم ساعت بعد..سانس جدید که شروع شد..بیا قاطی ملت و
حالشو ببر

نقشه م گرفت
فردا این جناب زرنگ صبح اول وقت میره استخر..بعد از تموم شدن سانس..میره تو اتاقک دوش..همونجا میمونه تا سانس بعد
غافل از اینکه سانس بعد مال خانوما بوده

^^^^^*^^^^^

هیچی دیگه
حراست منو خواست
گفتن این بابا میگه راهنماییش کردی
منم گفتم
من گفتم بره تو اتاقک تا سانس بعدی
نگفتم که بره وسط سانس خانمها
پس خودش کرم داشته
وانگهی
من بگم بیوفت تو چاه
باس بره بیوفته؟

یه مدت اذیتم کردن
اما خب
به اخراج شدن یه ادم رذل و آشغال می ارزید



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

توی محله مون خونه ای قدیمی بود
صاحب اش یه پیر مرد بود که چند سالی میشد فوت کرده بود
بچه هاش همه خارج از کشور زندگی میکردند واسه همین خونه خالی مونده بود
بچه های محل اسم خونه رو گذاشته بودن متروکه ارواح

چو افتاده بود که روح پیرمرده تو خونه سرگردونه، هیچ بچه کوچیکی جرعت رفتن به سمت اون خونه رو نداشت

صبح که داشتم میرفتم مدرسه تو کوچه ای که متروکه ارواح بود یه صداهایی می اومد نزدیک خونه که شدم فهمیدم صدا از اونجاست، صداهایی مثل خنده و جیغ و داد و کوبیدن قابلمه روی زمین. از تعجب تمام شاخک های مغزم فعال شدن، یعنی کی اونجاست
دلم میخواست از دیوار برم بالا و نگاهی به حیاط خونه بندازم ولی امتحانش به دیر رسیدن نمی ارزید

ایندفعه اگه دیر میرسیدم اخراج رو شاخم بود پس بیخیالش شدمو با سرعت به طرف مدرسه رفتم. تو تمام مدت فکرم پیش متروکه و صداهاش بود نتونستم به سامان و امین بگم چون ممکن بود بگن خیالاتی شدی یا مسخره ام کنند و پیش خودشون بگن اردلان ترسید که نرفت تو خونه ببینه چه خبره

اما یه چیزی مثل کرم تو وجودم وول میخورد باید حتما اسرار اون خونه رو کشف میکردم


ادامه دارد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پنجره | قسمت اول ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

سلام. یارو دکتر خوش تیپه گفته به هر کی میرسم نگم سلام، ولی من میگم به شما. شما که هرکی نیسی، سلام


جات خالی، پریشب باد زد برگ درخت پیره رو ریخت تو حیاط آسایشگاه

یهو دیدیم همه جا شد برگای چروک زرد و نارنجی، خسته خسته
فهمیدیم پاییز شده. پاییز یهو میاد، می دونی که
وقتی میاد که بدونی بهارت رفته واسه همیشه
گفته بودم برات

این روزا خوبم، یعنی از وقتی فراموشت کردم خوبم
صبح تا شب به دیوار نیگا می کنم به همه چی فکر میکنم غیر تو، شبا هم قرصای آبی میخورم، خوابم نمی بره

راه میرم تو حیاط، با دو تا مورچه رفیق شدیم، تا صبح با هم می گردیم دور حوض خالی، ساکت ساکت

حوض خالی عین قبره، آدم دوس داره بره بخوابه توش، ولی یادمون میاد هیشکی نیس بالا قبرمون گل بذاره، میگیم ولش کن نصفه شبی

چارشب پیشا رفتیم با پرستار قشنگه حرف زدیم، نمره خونه شما رو دادیم گرفت، یه دل سیر صداتو گوش کردیم
صدات رو پیغامگیر عین قدیما مهربونه، همونجوری که میگفتی انقد منو نخندون دیوونه. یادته؟ یادت رفته از بس نبودیم


عکساتو دیدم دلبر. با یارو جدیدیه، تو سفید پوشیدی اون سیاه، چه به هم میاین

چقد هم قشنگ خندیده بودی براش، یه جوری نیگاش کرده بودی انگار که اون تو باشه و تو من
همون شکلیه که دوس داشتی همیشه
قشنگه، دوسش دارم. یعنی هر کی رو تو دوس داری منم دوس دارم


این نامه آخرمه واسه تو
باس جمع کنیم بریم از این آسایشگاه، دکتر گفته روزا میتونی بری کار کنی، شبا بیای همینجا بخوابی
خیلی بهترم
توئم دیگه نترس ، من نمیام داد بزنم سرت، نمیامَم دورت بگردم، نمیام اونقد بخندونمت که ضعف کنی، نمیام بشینم بغل دستت تو ماشینت و سر هر پیچ ماچت کنم، نمیام برات شعر بخونم شبا، نمیام اونقد بگم میشه دلبرانه بنگری که کلافه شی، نمیام بمونم کنارت و شب تا صبح نیگات کنم بس که ماهی وقتی خوابی

نه

میرم گم و گور میشم، ته مهای شهر

جدیدیه از من بهتره، میدونم
دیدم تو عکسا

ببخش اگه نبودم اونی که میخواستی، دوس داشتم باشم، بلد نبودم

توئم دیگه فکر من نباش، غصه نخور، نیا از پشت میله های آسایشگاه یواشکی نیگام کن

خوبم

خیال کن دیوونه یه شب خوابید تو حوض خالی، مورچه ها خاک ریختن روش، کلاغ واسش مرثیه خوند، برف اومد

همه یادشون رفته من رو، تو هم بخند و بگذر و فراموش کن که دنیا محل گذره

حالا که تموم شده بذار این خط آخر نامه بگم برات، می ارزید

اون روزا به این شبا می ارزید

گفتم که بدونی پشیمون نیسم
فقط دیگه نیسم، خستم، میخوام چارتا پاییز بخوابم
همه میگن آبروم رفته، منم میخندم ومیگم همینه آبرو

خدافس